Biegunka to bardzo nieprzyjemna dolegliwość, która może przytrafić się zarówno osobom dorosłym jak i dzieciom. Biegunka może zostać wywołana przez infekcję bakteryjną lub wirusową. Może też być skutkiem zatrucia pokarmowego. Bez względu na to jaka jest jej przyczyna, zawsze może doprowadzić ona do utraty elektrolitów; szczególnie zagrożone są utratą elektrolitów dzieci oraz osoby w podeszłym wieku.
Kiedy można mówić o biegunce?
Ilość wypróżnień w ciągu dnia jest kluczowym kryterium w rozpoznawaniu biegunki. Norma jest wypróżnianie się do dwóch razy w ciągu dnia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) mówi, że biegunkę mają osoby, które wypróżniają się w ciągu jednego dnia więcej niż trzy razy. Ale za ilością wypróżnień powinna podążać również zmiana konsystencji kału. O biegunce można mówić więc tylko wtedy, gdy wypróżniamy się więcej niż trzy razy, a stolec ma konsystencję półpłynną lub płynną. Bardzo często biegunce towarzyszą dodatkowe objawy: osłabienie, bóle brzucha, nudności, wymioty. Biegunka może przebiegać także z gorączką.
Jak wygląda leczenie biegunki?
W przypadku biegunki zaleca się stosowanie preparatów, które mają w składzie loperamid. Nie tylko powstrzymują one biegunkę, ale chronią także przed utratą elektrolitów. W leczeniu biegunki ważne jest również stosowanie lekkostrawnej, ubogiej w błonnik diety. Zalecane jest czerstwe pieczywo, sucharki, gotowana marchewka oraz gotowany na wodzie klei ryżowy.
Zmniejszamy ryzyko odwodnienia
Z biegunką związane jest bardzo duże ryzyko odwodnienia, które prowadzi jednocześnie do utraty elektrolitów. Odwodnienie jest bardzo niebezpieczne dla dzieci oraz dla seniorów. Przy biegunce zaleca się picie specjalnych roztworów, które dostarczają potrzebnych substancji. W preparatach tych jest nie tylko glukoza, ale także sód i potas czyli ważne elektrolity. Ich stężenie jest tak dobrane, aby nie wyrządziły chorym żadnej krzywdy. Można je podawać także dzieciom. Dostępne w owocowych smakach są chętnie pite przez dzieci. Są także preparaty bezsmakowe.
